In alle culturen worden er liedjes gezongen voor opgroeiende kinderen; denk aan slaapliedjes, wiegenliedjes of handspelletjes. Zelf zingen is helaas iets wat we thuis in het gezinsleven steeds minder lijken te doen, terwijl het zo waardevol is voor de ontwikkeling van kinderen.
Muziek voor een goede hechting
Bij het samen zingen van een liedje wordt één op één aandacht gecombineerd met een veilige en voorspelbare context. Zo ondersteunt samen liedjes zingen niet alleen de cognitieve ontwikkeling maar ook de hechting tussen verzorger en kind. Ontzettend jammer dus dat het zingen van liedjes thuis steeds minder gebeurd. Voor mij des te meer reden om zo gepassioneerd te zijn over muziek in de kinderopvang, want ook daar vindt een deel van de hechting plaats. De pedagogisch medewerkers spelen een belangrijke rol in het leven van je opgroeiende kind. Ook in de kinderopvang kan muziek maken de hechting ondersteunen. Samen muziek maken vraagt namelijk afstemming op elkaar, en dat kan alleen als je echt contact met elkaar maakt.
Zing jij ook wel eens?
Wanneer heb jij voor het laatst gezongen met je ((achter)klein-/buur-/oppas-)kind, nichtje of neefje? Is dat al te lang geleden? Hoppa! Gewoon doen! Lelijk, mooi, vals, te snel, te hoog, te laag... dat doet er allemaal niet toe. Ook dat hoort bij muziek maken. Plezier maken en even één op één aandacht voor elkaar, dat is reden genoeg...
Veel liefs,
Mevrouw Muziek
P.S. Welk liedje werd er door wie voor jou gezongen toen je kind was? Weet je dat nog? Kan je je nog herinneren hoe dit voor je was?